Sanırım susması ve yitmesi gerek bazen insanın kendi dilinde...
Her ne kadar yürek coşmak, konuşmak istese de içtenlikle...
Ve bilmek lazım kalbinden, aklından ve içinden gelenin haddini...
Diline ve gönlune, bazen de vurmalı dar ve sert bir kelepçe...
Kalbin ise konuşmaya devam etmeli içten ve sessizce...